Staszowski Ośrodek Kultury oraz Teatr Gry i Ludzie zaprasza na spektakl plenerowy „Ballada o Janie Wnęku”, który odbędzie się 19 września 2010 r. o godzinie 20:30 na placu przy Szkole Podstawowej nr 3 w Staszowie.
Przed spektaklem odbędą się bezpłatne warsztaty teatralne dla dzieci i młodzieży w godz. 14:00 – 17:00. Zapisy w SOK lub pod nr telefonu 15 864 20 74 w. 24 do dnia 16 września br.
Działania promujące przedstawienie w wykonaniu dwójki szczudlarzy w godzinach 13:00 – 17:30.
Scenariusz spektaklu powstał z inspiracji wydarzeniami jakie miały miejsce w drugiej połowie XIX wieku w Galicyjskiej wsi Odporyszów. Tytułowy Jan Wnęk – cieśla, rzeźbiarz, konstruktor samouk, człowiek niepiśmienny, ale obdarzony niezwykłymi talentami, skonstruował rodzaj „lotni”, na której z powodzeniem wykonywał kilkukilometrowe loty ślizgowe. Startował z usytuowanej na wzgórzu, liczącej 45 metrów wysokości, kościelnej wieży. Począwszy od 1866 regularnie powtarzał swój wyczyn z okazji świąt kościelnych, jarmarków i odpustów, budząc wśród współczesnych podziw, zachwyt, ale też lęk i przerażenie. W roku 1869 doszło w trakcie pokazu do wypadku, obrażenia jakie odniósł w nim nasz bohater spowodowały jego rychłą śmierć. Mieszkańcy spalili lotnię, upatrując w niej przyczyny nieszczęścia. Po Janie Wnęku pozostało kilkaset rzeźb i legenda.
Współcześni, zwłaszcza władze i czynniki opiniotwórcze, zlekceważyli i nie docenili dokonań naszego bohatera, przez co nie zostały one właściwie udokumentowane. W oficjalnej historii lotnictwa, tytuł pierwszego lotnika przypadł niemieckiemu inżynierowi Otto Lilienthalowi, który swe pierwsze loty wykonywał blisko 25 lat po naszym rodaku.
Przedstawienie przypomina tę zapomnianą nieco, pełną niejasności i tajemnic historię, jednak nie koncentrowaliśmy się tutaj na szczegółach, faktach i zdarzeniach. Teatr plenerowy nie ma takich możliwości. Interesował nas raczej fenomen jednostki przekraczającej własną kondycję. Jednostki, która wyrasta ponad społeczność i w jakimś sensie odmienia ją. To oddziaływanie może trwać chwilę, może dłużej. Czas się zatrzymuje na krótko. Potem może jest już tylko „cepelia”: pamiątki, figurki, pomniki… ulica Jana Wnęka…
Przedstawienie w warstwie plastycznej odwołuje się do sztuki ludowej i malarstwa prymitywistów. Podobnie jak ludowe inspiracje i brzmienia odnaleźć można w tle muzycznym. Język teatru to szeroko rozumiany teatr ruchu.
Autor: Maciej Nogieć
Źródło: Staszowski Ośrodek Kultury