Katyńskie dęby, posadzono w dniu 6 listopada br. w parku im. Adama Bienia w Staszowie.
Inicjatorami, symbolicznego uczczenia pamięci por. rez. Józefa Jaronia i ppor. rez. Jana Wróblewskiego, (stopnie z września 1939 roku )*, była dyrekcja, grono pedagogiczne i uczniowie Zespołu Szkół nr 2 w Staszowie. Tym samym placówka ta przystąpiła do ogólnopolskiego programu „Katyń… ocalić od zapomnienia”, którego celem jest posadzenie w całym kraju 21.473 DĘBY PAMIĘCI na 70 rocznicę zbrodni katyńskiej. Każdy dąb upamiętni konkretną osobę, która zginęła w Katyniu, Twerze, Charkowie lub w innych miejscach na terenie ZSRR.
Pierwsze drzewko posadzili: dyr. Jan Gromniak, nadleśniczy Nadleśnictwa Staszów Adam Lubera i starosta staszowski Romuald Garczewski.
Program „Katyń… ocalić od zapomnienia” stwarza okazję do zaszczepienia młodemu pokoleniu pamięci o tragicznej historii wojny, widzianej przez pryzmat losów konkretnego człowieka i jego najbliższych. Edukacyjny i społeczny wymiar Programu polega także na integracji środowisk edukacyjnych, samorządowych i społeczności lokalnych do podjęcia wspólnych działań na rzecz wychowania młodzieży na świadomych i odpowiedzialnych obywateli, żyjących w poczuciu przynależności do narodu i państwa.
Celem Programu jest także zebranie, zarchiwizowanie i udostępnienie w postaci cyfrowej, pozyskanych możliwie z pierwszej ręki, tj. od żyjących członków rodzin, bądź lokalnej społeczności, życiorysów, zdjęć, dokumentów i informacji o bohaterach, którzy zostali zamordowani w 1940 roku. Materiały te, po ich opracowaniu, zostaną umieszczone na portalu „katyn-pamietam.pl”.
Walory Programu „Katyń.. ocalić od zapomnienia” oraz jego znaczenie w pielęgnowaniu ciągłości przekazu wydarzeń historycznych, docenił prezydent RP, Lech Kaczyński, obejmując Program patronatem honorowym. W realizację Programu zaangażowały się tak ważne instytucje, jak: Narodowe Centrum Kultury, Instytut Pamięci Narodowej, Muzeum Powstania Warszawskiego oraz Stowarzyszenie Rodzin Katyńskich.
Posadzenie „staszowskich” dębów znalazło się w programie obchodów 8. rocznicy nadania Publicznej Szkole Podstawowej nr 2 w Staszowie, imienia Ignacego Jana Paderewskiego, a także 91. Rocznicy Odzyskania Niepodległości. Uroczystości rozpoczęto mszą świętą w kościele pw. Ducha Świętego, którą odprawiono nie tylko w intencji pedagogów i uczniów Zespołu Szkół nr 2 w Staszowie, ale także poległych i pomordowanych na wschodzie w pierwszych latach II wojny światowej.
Autor: Jan Mazanka
*Wszyscy generałowie, oficerowie, chorążowie, podchorążowie i podoficerowie Wojska Polskiego, pomordowani w Związku Radzieckim, w pierwszych latach II wojny światowej, zostali awansowani przez prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego, o jeden stopień wojskowy. Odczytanie nazwisk awansowanych, odbyło się na placu Józefa Piłsudskiego w Warszawie w dniach 9 i 10 listopada 2007 roku, podczas uroczystości ,,Katyń pamiętajmy – uczcijmy pamięć bohaterów”.
Oficerowie rezerwy, których upamiętniono symbolicznymi dębami posadzonymi w dniu 6 listopada 2009 roku, w parku im. Adama Bienia w Staszowie:
Józef Jaroń: ur. 18 stycznia 1900 r. w Ruskiej Wsi, powiat rzeszowski. Brał udział w wojnie polsko – bolszewickiej w 1920 r. Absolwent seminarium nauczycielskiego w Starym Sączu (1919) i Wyższego Kursu Nauczycielskiego w Poznaniu (1928). Od 1929 r. był kierownikiem szkoły powszechnej żeńskiej w Staszowie (po reformie oświaty w 1934 roku szkoła otrzymuje nr 2). Funkcję tę pełnił do 1939 roku. Józef Jaroń uczył muzyki i śpiewu. W sposób szczególny dbał o to, by młodzież wychowywana była w duchu patriotyzmu i przywiązania do tradycji. Z wielkim pietyzmem obchodzono w kierowanej przez niego szkole wszelkie patriotyczne uroczystości rocznicowe: 3 Maja, 11 Listopada, Dni Morza. Za zasługi dla kraju został odznaczony: Krzyżem Legionów, Brązowym Krzyżem Zasługi oraz medalami pamiątkowymi. Był porucznikiem rezerwy 2 pułku piechoty legionów. We wrześniu 1939 roku dostał się do sowieckiej niewoli. Przebywał w obozie jenieckim w Kozielsku, skąd 13 kwietnia 1940 roku, został przewieziony do Katynia i tam zamordowany.
Jan Wróblewski: ur. 5 sierpnia 1903 r. w Tarnowie. Absolwent Wydziału Filozoficznego Uniwersytetu Jagiellońskiego (1928). W 1931 roku ukończył kurs w Batalionie Podchorążych Rezerwy Piechoty w Cieszynie. Na stopień podporucznika mianowany został 1 stycznia 1933 roku i przeniesiony do 74 Pułku Piechoty. Był nauczycielem Prywatnego Gimnazjum Humanistycznego w Staszowie w latach 1933-1938. Uczył fizyki i matematyki. Był nauczycielem wymagającym, ale cieszącym się dużym autorytetem nie tylko wśród młodzieży, ale także lokalnej społeczności. W 1939 r. dostał się do sowieckiej niewoli. Przebywał w obozie jenieckim w Kozielsku, skąd 3 kwietnia 1940 roku, został przewieziony do Katynia i tam zamordowany.
Wiosną 1943 roku, po odkryciu grobów katyńskich przez Niemców, z udziałem Komisji Technicznej Polskiego Czerwonego Krzyża, której przewodniczył dr Marian Wodziński, ekshumowano łącznie 4 143 ofiary, spośród których zidentyfikowano 2 815. Wśród zidentyfikowanych oficerów znalazł się por. Jan Wróblewski, przy którym znaleziono: książeczkę wojskową, dowód osobisty, kalendarzyk i notatnik. Niedokończoną ekshumację wszystkich ofiar, zakończono w pierwszych dniach czerwca z powodu wysokiej temperatury powietrza.
Czytaj także: Uczniowie sadzili dęby pamięci